Jak już zdążyliście zauważyć, kochamy makarony. Pod każdą postacią. Na ciepło, zimno, słodko, ostro, z serem, boczkiem....no właśnie, a boczki rosną! Podobno makaron sam w sobie nie jest kaloryczny. Ale kiedy kolejne spodnie w dziwny sposób się kurczą, a "życzliwa" osoba mówi: "O! Przytyłaś!", to chyba znaczy, że spodnie wcale się nie zmniejszają, waga się nie zepsuła, a ta osoba może mieć jednak trochę racji;) I pomimo zapewnień mamusi i siostrusi, że wszystko jest w porządku (jak one mnie kochają), postanowiłam spojrzeć prawdzie w oczy. Zrobiłam więc nasz ukochany makaron w wersji pełnoziarnistej. Zabawy było po same łokcie, a efekty jak dla mnie bardzo pozytywne. Spróbujcie!
Składniki
2 szklanki mąki pełnoziarnistej
1 jajo
ciepła woda
sól
Przygotowanie
Przesiejcie mąkę przez sito, dodajcie jajko i szczyptę soli, powoli dolewajcie wody ugniatając ciasto. Powinno być zbite i twarde. Teraz odkrójcie kawałek, uformujcie placek, podsypcie dokładnie mąką i wałkujcie. Ciasto musi być cienkie i cały czas oprószone mąką. Teraz czas na krojenie. Nasza babcia zawsze zwijała placek w rulon i tak kroiła, Wy możecie zrobić to po swojemu. Teraz tylko garnek, duża ilość wody, soli, kilka minut i gotowe! Z resztą ciasta oczywiście zróbcie to samo, nie musicie gotować wszystkiego, makaron można wysuszyć i w lnianym worku położyć w spiżarni:) mój wyszedł krzywo, ale kto by się przejmował...?
Uwielbiam domowy makaron! Zawsze do rosołu robimy ;) Pozdrawiam i zapraszam do siebie :)
OdpowiedzUsuńMakaron dobry na wszystko;)
OdpowiedzUsuń