CLAFOUTIS Z MALINAMI

Podobno Włosi i Francuzi nie należą do nacji, które przepadają za sobą. O co walczą? Jakiś czas temu nasz lektor włoskiego (rodowity Włoch) wymieniał dziedziny życia, w których konkurują ( nie zawsze słusznie) o palmę pierwszeństwa. Łatwo było zauważyć, że Francuzi i Włosi walczą niemalże o wszystko. To dziwi, zważywszy, że są tak bardzo różni od siebie. A może właśnie dlatego? 

Niemniej jednak Kuchnie obie nacje mają wyśmienite (o to też toczą boje). Która lepsza? Żadna. Moim zdaniem remis. Uwielbiamy i jedną i drugą. I jeszcze trochę więcej, ale o tym może już niedługo....?

Po włoskim obiedzie czas na francuski podwieczorek. Clafoutis sprawdziło się u mnie świetnie jako ciepła kolacja dla dzieci- smakuje trochę podobnie do pieczonego omleta. Jest naprawdę dobre.

Tymuś: "musisz mi zawsze takie robić"

Oliwka: " jutro poproszę ze śliwkami"

W oryginale , wg Rachel Khoo, powinno być z wiśniami. U mnie dziś maliny i migdały.

Składniki

150 g cukru

4 jaja

50 g mielonych migdałów

2 łyżki mąki

100 ml creme fraiche (lub wymieszanej śmietany kremówki ze śmietaną 22 % w stos. 2:1)

100 ml mleka

maliny (ok 300 g ), 

szczypta soli

płatki migdałów

Przygotowanie

To ciasto robi się dosyć szybko, najpierw więc rozgrzejcie piekarnik do 180 st, ( w termoobiegu 170 st). Przygotujcie formę do zapiekania, mogą byc także kokilki, nasmarujcie je masłem i oprószcie lekko mąką.

Teraz ubijcie jajka z cukrem i solą na bardzo puszystą, jasną masę ( ok 8 minut). Dosypcie mielone migdały i mąkę, dolejcie śmietanę i mleko i wszystko wymieszajcie. W formie ułóżcie owoce, posypcie płatkami migdałów. Zalejcie ciastem i pieczcie 15-20 minut w kokilkach lub 30-40 w większej formie.

Możecie podawać na ciepło lub na zimno. Zimne bardzo ładnie kroi się i odchodzi od formy. Nam jednak bardziej odpowiada jedzone łyżeczką z gorącej kokilki.